Na mijn valpartij en operatie bleef ik tot zondag in het ziekenhuis van Roeselare. Ik zou graag alle verpleegsters en dokters willen bedanken voor hun goede zorgen. Ik moet ook zeggen dat iedereen daar enorm vriendelijk was voor mij. Ik had geluk dat ik op die plaats kon verblijven en dat ik kon worden geholpen door Dr. Fabre en Dr. Bettens. Op zondag kon ik terug naar huis in Essen, waar mijn vrouw de goede zorgen moest overnemen. Ik wil ook haar enorm bedanken, want het was ook voor haar alles behalve een makkelijke periode. Ze deed het fantastisch. Ik ben heel trots op haar en hoe sterk ze was in alle situaties.
Op donderdag moest ik terug naar Roeselare, waar mijn draadjes werden verwijderd en ik nog een X-Ray onderging voor mijn tanden. Mijn tanden zijn het grootste probleem in mijn herstelproces, want ik mis vijf van mijn voortanden. Mijn lach is dus voorlopig nog een beetje groter. :-) Op vrijdag had ik mijn eerste afspraak met de tandarts, maar ik denk niet dat we er al kunnen aan werken, want het been boven mijn gebit is nog altijd niet gezond en gerecupereerd.
In het dagelijks leven heb ik alleen problemen met eten, want alles moet worden gemixt. Vervolgens moet ik alles met kleine happen naar binnen spelen, ofwel met een spuit.
Ik hoop dat ik dit weekend voor het eerst een beetje kan fietsen.
Mijn programma opstellen is moeilijk, omdat ik voorlopig nog geen idee heb hoe het gevoel op de fiets zal zijn. Maar ik hoop dat ik snel weer kan koersen, want mijn conditie was heel goed voor mijn val.
Een grote dank aan al mijn supporters en vrienden voor de lieve berichten, die ik krijg op mijn GSM of via sociale media. Het hield mijn moraal omhoog en dat is heel belangrijk op dit moment.
Ik wil ook graag mijn ploeg, OPQS, bedanken voor de support. De teamspirit was heel sterk op een moeilijk moment voor mij.