Zdenek trok vandaag naar Roubaix met zware benen. De rit van Mallorca naar Brussel en van Brussel naar Roubaix kroop meer dan verwacht in de kleren. "Ik ben zeker tien uur onderweg geweest", klinkt het. "Gisteren zat ik om 23u nog op de rollen om los te rijden, deze ochtend hetzelfde."

Volgende week staat in Hoogerheide de wereldbeker op het spel.

ZS: Het is daar een lastig parcours. Het gaat nog tussen Niels Albert en ik, een van ons zal die beker winnen. Natuurlijk wil ik de trui heel graag houden, maar we zien wel. Het is maar sport, hé.

Wat met Albert? Was zijn gebroken rib een handicap vandaag?

ZS: Dat denk ik niet. Volgens mij is zijn moraal gewoon gebroken. Hij leidde de kopgroep tot halfweg, daarna verloor hij kracht en maakte hij ook enkele foutjes.


Geloofde je in de overwinning?

ZS: Niet helemaal. Ik heb deze week hard getraind op Mallorca. Dan stond die lange reis naar huis op het programma. Vorig jaar was ik hier wel tweede na Erwin Vervecken, maar ik wist niet wat ik vandaag moest verwachten. We moesten heel veel lopen, maar het ging me goed af.

Wat was het moment van de wedstrijd?

ZS: Om eerlijk te zijn had ik een slecht gevoel gedurende de derde en vierde ronde. Mijn benen waren echt zwaar. Daarna schoof ik op naar eerste positie en reed ik plots alleen. Bart Wellens kwam nog terug en we reden goed samen. Ik wist wel dat hij me zou helpen. Na een tijdje ging het te snel voor hem, en riep hij: ‘Go!’ Het gaf me veel kracht.

Heb je genoten in de laatste ronde?

ZS: Ik wist dat ik geen fouten meer mocht maken. Ik was heel geconcentreerd tot het einde, maar genoot er wel van. Ook op de Vélodrome. Mijn supporters uit Essen waren hier en dat was heel leuk. Ik wil hen bedanken voor de support.




By on 17/01/2010