Hij is wereld- en nationaal kampioen. Winnaar van de Wereldbeker en de Superprestige, tweede in de GVA Trofee. Met zijn twaalf overwinningen was hij geen zegekoning, maar eigenlijk nam hij wel de mooiste prijzen mee naar huis. “Het hele seizoen was een droom”, aldus Zdenek.

Was het een fantasie?

Misschien wel, ja. Ik heb alles gewonnen, op de GVA na. Niels Albert heeft zestien overwinningen achter zijn naam staan, Sven Nys vijftien. Zegekoning ben ik inderdaad niet, maar ik presteerde wel het beste in de meest belangrijke wedstrijden. Alleen in Gieten, Zolder en Oudenaarde miste ik het podium. Mijn slechtste uitslag was een zevende plaats, wat ook niet slecht is. Ik wil daar graag alle mensen rondom me voor bedanken. Ze hebben me veel geholpen en dat zette zich om in kracht.

Heeft iemand ooit beter gedaan?

Sven Nys won in 2005 alles. Hij was de eerste die daarin slaagde. Maar ik ben heel gelukkig met mijn prijzen, hoor. Dat ik nu alleen de GVA niet win, is misschien een motivatie voor een van de volgende seizoenen. Het zal moeilijk zijn om dit te evenaren maar als ik goed ben, dan kan het wel.


Wat was het mooiste moment dit seizoen?

Het wereldkampioenschap in Tabor, zeker weten. Het was een wedstrijd voor eigen fans en ik stond onder enorme druk van de media en de mensen. Iedereen zei dat het mijn wedstrijd was en dat ik moest winnen. Het was niet altijd gemakkelijk, maar uiteindelijk was het goud wel voor mij. De Superprestige was ook heel mooi. Ik won die pas in de laatste ronde van de laatste wedstrijd. En de Wereldbeker winnen was heel belangrijk omdat die me rust gaf. Ik moest plots niets meer winnen, mijn seizoen was geslaagd. Alles wat daarna kwam, was mooi meegenomen.

Maak je nu deel uit van de historie van het veldrijden?

Dat weet ik niet en daar denk ik niet over na. Nu ben ik al bezig met de zomer, met de trainingen. Ik wil alles perfect doen. En lukt dat, dan zit er een nieuw mooi seizoen aan te komen en komt de historie misschien vanzelf met de jaren. Ik weet wel dat ik vanaf nu onder enorme druk zal staan in iedere wedstrijd. Dat heb ik de voorbije crossen al gemerkt. Iedereen staat op me te wachten naast de auto, iedereen wil op de foto of een handtekening. De wereldtitel heeft de interesse van de mensen enorm opgewekt. Daarom kijk ik op naar Sven Nys. Hij staat al tien jaar onder dezelfde druk. Maar ik denk dat het allemaal wel goed komt. Dat hoop ik toch. Ik ben geen persoon die nee kan zeggen tegen een fan. Het is zo moeilijk om een foto te weigeren met een kind.


Moest je Belg zijn, was je vrijwel zeker sportman van het jaar. Denk je dat het ook mogelijk is in Tsjechië?

Ik denk het niet. De Olympische Spelen zijn bezig, en daarin doen de Tsjechen het niet slecht met enkele medailles. Maar ik heb deze week wel een leuke SMS gekregen van een fan: wereldkampioen worden, de superprestige en de wereldbeker winnen, dat staat gelijk aan goud op de Spelen.

Weet je wat je waard bent volgend seizoen?

De onderhandelingen gaan deze zomer door. Hans van Kasteren is mijn manager en hij kent de prijs van de wereldkampioen. Hij is de juiste man om daarover te discussiëren.


Hoe zien de komende dagen eruit?

Maandag vlieg ik naar Tsjechië en daar blijf ik tot vrijdag. Dan kom ik terug naar België voor de restaurantdag met mijn Belgische supporters. Daarna vlieg ik met Ine naar Egypte voor tien dagen. Op 20 maart ga ik naar de Miss Sport in België waar ik ben uitgenodigd.

En de fiets?

Ik begin pas terug te trainen na mijn vakantie in Egypte. Eerst kruip ik net als vorig jaar opnieuw op de MTB. Ik zou graag meer wedstrijden willen rijden, maar het veldrijden blijft de prioriteit.




By on 26/02/2010