Geen nieuwe podiumplaats, maar wel een knappe koers gereden. Zdenek viel na een hele lange solo net naast het podium in de laatste wedstrijd om de wereldbeker dit seizoen in Hoogerheide. De zege ging – net als de eindzege – naar Niels Albert.
Het was al geleden sinds Koksijde dat Zdenek nog eens aan de start stond van een wereldbeker. En of hij graag wilde winnen. "Met het oog op Sankt-Wendel zou het fantastisch zijn te vertrekken met nog wat extra vertrouwen. Maar ik ga ook genieten. Dit is misschien mijn laatste dag in de regenboogtrui."
Net als gisteren in Zonnebeke lag het parcours er net over de grens modderig bij. Geen probleem voor Styby, die in tegenstelling tot gisteren goed uit de startblokken schoot en meteen in de aanval trok. Het verschil na een ronde: twintig seconden.
De wedstrijd leek een onemanshow te gaan worden, want zowel Klaas Vantornout als Kevin Pauwels raakten aanvankelijk geen meter dichter bij de wereldkampioen. Aanvankelijk, want na een goed halfuur was het beste er een beetje af, en verloor onze Tsjech plots heel snel voorsprong.
"De benen waren een beetje leeg", was de uitleg. "Daardoor maakte ik de ene fout na de andere." Dat was ook duidelijk, want toen Styby in een linke bocht plots weer een slipper maakte, kwam de trein Albert-Pauwels-Nys-Vantornout heel snel weer aansluiten.
Albert en Pauwels vochten vervolgens een duel uit, terwijl Styby zijn meerdere moest erkennen in Nys om de derde plaats. Geen podiumplaats in de laatste wedstrijd in de regenboog dus. "Jammer. Maar: eigenlijk ben ik nooit goed in Hoogerheide, en een week later wel. Hopelijk is dat dus net weer zo."
"Toch had ik in het begin het gevoel dat Mallorca al uit de benen was. Maar naar mate de wedstrijd vorderde veranderde dat gevoel. Ik kijk enorm uit naar het wereldkampioenschap in Duitsland en hoop er mijn titel te verlengen. Dat zou mijn seizoen redden."
